ای پی تی سی علفکش انتخابی از گروه تیوکاربامات ها است که از طریق کلئوپتیل و ریشه ها جذب و توسط آوند چوبی به برگ و ساقه منتقل می شود. ای پی تی سی در علف های هرز از رشد جوانه های انتهایی جلوگیری کرده و سبب نابودی آنها می شود. از آنجا که ای پی تی سی ماده ای فرار است لازم است پیش از کاشت پاشیده و بلافاصله با خاک مخلوط گردد. ای پی تی سی را می توان مخلوط با آب آبیاری به خصوص آبیاری بارانی مصرف نمود. این علفکش سوروف، قیاق بذری، ارزن وحشی، تاج خروس، خرفه و اویار سلام زرد را کنترل می کند.