حشره کش ها به فرم های متفاوتی همانند پودر، اسپری، گرانول و طعمه در بازار وجود دارند.
حشره کش ها میتوانند از ترکیبات مختلفی تشکیل شده باشند که بر اساس این ترکیبات به دو گروه شیمیایی و ارگانیک دسته بندی میشوند. از حشره کش های شیمیایی بر اساس نحوه عملکرد متفاوتی که هر کدام دارند میتوان به ارگانو فسفره ها، کارابامات ها و پایرتروئید ها اشاره کرد. ارگانوفسفره ها در آنزیم تنظیم کننده انتقال دهنده عصبی اختلال ایجاد میکنند و بر سیستم عصبی تأثیر می گذارند. کاربامات ها نیز همانند ارگانوفسفره ها عمل میکنند.

حشره کش های سیستمیک، داخل سیستم گیاهی توزیع میشود و به هنگام تغذیه آفت از گیاه به همراه شیره نیز سموم وارد بدن آفت میشود و در نهایت منجر به مرگ میشود. از جمله حشره کش های سیستمیک میتوان به موارد زیر اشاره کرد: اسپیروتترامات، افوریا، آکتارا، استامی پراید، آویسکت، تریگارد، چس و مموری. نئونیکوتینوئیدها از دسته سموم سیستمیکی هستند که برای گرده افشان‌ها و حشرات مفید مسمومیت ایجاد میکنند. در هنگام استفاده از سموم سیستمیک برای محصولات سبزیجات و میوه‌ها باید احتیاط بیشتری کرد و به دوره کارنس آن‌ها حتما باید دقت شود.

حشره‌کش‌های تماسی به صورتی عمل میکنند که به هنگام استفاده، آفت باید در محیط حضور داشته باشد و در تماس مستقیم با حشره‌کش قرار بگیرد. از جمله حشره کش های تماسی میتوان به موارد زیر اشاره کرد: کنفیدور، پروپارژیت، پروکلیم فیت، کاراته، دسیس، کلریپریفوس، مچ، فن والریت، دی کلرووس، آوانت و اگریمک گلد.