علم تغذیه گیاهی از علوم قدیمی و ثابت شده در جهان است. با افزایش جمعیت کره زمین و ضرورت تامین مواد غذایی مورد نیاز این جمعیت عظیم و کنترل قحطی و خشکسالی های پیاپی در سراسر دنیا، اهمیت و ضرورت آموزش اصولی تغذیه گیاهان مشخص میگردد. تامین و مهیا کردن مواد غذایی ( عناصر غذایی) برای رشد گیاه که باید دو ویژگی مهم داشته باشد ضروری ترین دغدغه مهندسین کشاورزی در حوزه های مختلف است. اول اینکه عناصر غذایی در خاک به مقدار کافی وجود داشته باشد و دوم اینکه این عناصر برای گیاه قابل دسترس و قابل استفاده باشد. تمام تلاش مهندسین و دانشمندان درگیر در این حوزه، تامین این دو نیاز در گیاهان است.
دو عامل در افزایش تولید مواد غذایی در قرن بیستم موثر هستند. اولی استفاده از کودهای شیمیایی و دومی استفاده از ارقام پر بازده ( اصلاح شده ) است. این دو موضوع باعث ایجاد انقلاب سبز شد که توسط دانشمندی به نام نورمن برلگ ابدا شد و جایزه صلح نوبل را گرفت.
اما افزایش مواد غذایی پیامد های بسیاری برای محیط زیست دارد. این پیامد ها شامل عدم انطباق با کشاورزی پایدار و افزایش استفاده از کودهای شیمیایی، سموم و مواد مضر برای محیط زیست و پیرو آن فقیر شدن خاک و تغییر بافت آن می باشد که با گذشت ملیون ها سال نیز قابل جبران نیست. در آمریکا و اروپا به طور میانگین در سال های اخیر حدود ۵۰ درصد افزایش محصول داشتیم که رقم بسیار چشم گیری است و رو به افزایش نیز می باشد.
عناصر مورد نیاز گیاه به صورت آلی قابل جذب نیستند و باید حتما به فرم معدنی تبدیل شوند. عناصر غذایی به طور کلی به دو دسته ماکرو المنت و میکرو المنت تقسیم می شوند. به طور کلی عناصر ماکرو ۰.۱ تا ۴ درصد و عناصر میکرو حدودا ۰.۱ درصد از وزن خشک گیاهان را تشکیل می دهد. خواص کود ماکرو بسیار زیاد می باشد و در ترکیبات گیاهی و نیز فعال سازی آنزیم ها تاثیر دارد. این عناصر شامل نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و سولفور است. عناصر میکرو در گیاه برای فعال سازی آنزیم ها نقش دارند. عناصر میکرو شامل آهن، کلر، منگنز، روی، بور، مس، نیکل و مولیبدن است. به عناصر ماکرو، عناصر پر مصرف و به عناصر میکرو، عناصر کم مصرف نیز می گویند. عناصر ماکرو به دو دسته عناصر ماکرو اولیه و عناصر ماکرو ثانویه تقسیم می شوند. عناصر ماکرو اولیه شامل سه عنصر اصلی و پر مصرف ترین عناصر مورد نیاز گیاه یعنی نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) است.
اکثر خاک های موجود در مناطق مختلف کمبود عناصر میکرو دارند. دلیل این کمبود عوامل مختلفی دارد. برای مثال کشت فشرده گیاهان در خاک ها باعث مصرف شدید عناصر میکرو شده و گیاه دچار کمبود این عناصر می گردد. فقیر بودن ذاتی خاک ها از عناصر میکرو باعث عدم رشد و کیفیت گیاه میگردد. افزایش استفاده از کودهای ماکرو که حاوی مقادیر ناکافی و اندک از عناصر میکرو هستند نیز از جمله این عوامل است.
این باور اشتباه که گیاهان به عناصر میکرو کمتر از عناصر ماکرو احتیاج دارند و در نتیجه کوددهی با عناصر میکرو کاری بیهوده است باعث ایجاد این مشکل شده است. همچنین کاهش استفاده از کودهای حیوانی و آلی مانند کود مرغی و کود ماهی نیز کمبود عناصر میکرو را در خاک تشدید می کند. و نهایتا روش هایی که باعث عدم تعادل عناصر در خاک می شود مانند سمیت و زیادی یک عنصر که ممکن است باعث کاهش جذب عناصر دیگر در خاک گردد. کوددهی درست و اصولی و بررسی نیاز های گیاه و کمبود های خاک این مشکلات مطزح شده را برطرف می کند همچنین باعث صرفه جویی در هزینه ها و آلودگی کمتر محیط زیست نیز می گردد.
دانشمندی به نام کارل اسپرنجل قانونی برای تغذیه عناصر ثبت کرد که به نام قانون حداقلی شناخته شده است. این قانون بیان می کند که رشد گیاه توسط عنصری محدود می شود که در حداقل مقدار ضروری وجود دارد.
تا به اینجای کار به اهمیت کوددهی و تغذیه گیاهان پی بردیم و تا حدودی کودهای ماکرو و کود میکرو را مقایسه کردیم. کودهای ماکرو اغلب در ساختمان ترکیبات گیاه و فعال سازی آنزیم ها دخالت دارند و عناصر میکرو در فعال سازی آنزیم ها نقش دارند. خاک های اکثر مناطق معمولا از لحاظ عناصر میکرو فقیر هستند اما در صورت کشت اصولی کمبودی بابت عناصر ماکرو ندارند.
نیاز گیاه به عناصر میکرو در مقایسه با عناصر ماکرو کمتر است اما توجه به این نکته ضروریست که این جمله به این معنا نیست که عناصر میکرو کم اهمیت هستند و نباید به کمبود آنها توجه کرد. بلکه با توجه به نکات گفته شده، کمبود هریک از عناصر میکرو میتواند گیاه را دچار تنش کرده و رشد و باردهی را متوقف کند. تفاوت عناصر کم مصرف و پرمصرف نه در تعداد دفعات مصرف بلکه در میزان مصرف آنهاست. بسیاری به اشتباه تصور می کنند، عنصر کم مصرف را باید به دفعات کم ولی به مقدار زیاد استفاده کرد.
کود میکرو عمدتا به شکل سولفات در زمستان و در محل ریشه ها و همراه با کود حیوانی و بصورت چالکود زیر قطره چکانها مصرف می شود.
همچنین در فصل رشد می توان کود میکرو را به شکل عمدتا کلات و بعضی موارد سولفات به صورت محلول و بر روی برگ گیاهان مورد استفاده قرار داد.
کودهای کامل “ماکرو و میکرو” با دارا بودن عناصر اصلی و عناصر ریزمغذی باعث رشد و توسعه ریشه گیاه میگردد. همچنین موجب سلامت و شادابی و مقاومت در برابر آفات و بیماریها شده و ماندگاری بیشتر میوه، زودرسی و مقاومت در برابر تنش های محیطی را در پی خواهد داشت.
کودهای میکرو اکثرا شامل عناصر سنگین و غیر متحرک است و اغلب به همین دلیل به صورت محلول پاشی استفاده می شود. عناصر ماکرو معمولا به صورت آبیاری و با کود کامل NPK برای انواع گیاهان استفاده می شود.
در نهایت برای تامین عناصر مورد نیاز گیاهان استفاده از عناصر میکرو و ماکرو به یک اندازه مهم و ضروریست و به صورت اصولی و برنامه ریزی شده باید برای محصولات استفاده شود.
مهندس نیلوفر مسیبی
کارشناس ارشد گیاه پزشکی
بسیار عالی و واضح بیان شده
مرسی